Dest ji dinya û axretê berda,
Li ser giraveke Deryaya Egeyê rûnişt,
Şewika xwe bera nav ava deryayê da,
Qesta girtina masîyan kir.
Lê li şûna masîyan,
Şimika zarokekî kurd,
Bi serê şewika wî ket.
Xwedê ew şimik bir ber pozê xwe,
Ji bêhna behrê zêdetir,
Bêhna bê dewletî û bê Xwedatîyê,
Ket firnikên pozê wî...
