Baş bû bav û kalên me zevî tev firotine, ji xwe me yê cot nekira. (Ji bavê min)
Meleyê kor cinet bi çavên xwe nabîne! (Ji bavê min)
Heger femînîzim xwedî derketina li jinê be, tu kes bi qasî xalê min Fehîm ne femînîst e. Mêrik li çar jinan xwedî derketiye, li xwe mehr kiriye û şeva her çaran jî cinet e.
Dema yekî got xirê min xiyar e, yekser êrîş nebin ser camêr û camêr lînç nekin. Dibe ku bostanê wî yê xîyaran hebe û li herêma wan xir cûreyeke xîyaran be.
Guh nedin derewên akademîk yên akademîsyenan. Ne Kurdîya akademîk heye, ne jî Kurdîya akademîsyenan. Kurdîya herî bi rêk û pêk Kurdîya ber tenûra dê û dapîrên me ne.
Ku mele tirek kir, ne hewce ye cimûet birî. Fisek jî dikare cimûetê bilewitîne.
Kurd tenê li ser mirîyê bavê xwe govendê nagrin.
Di çavên dîndarekî de kufra herî mezin ew e, tu ji dînê wî re bibêjî ol.
Ya şêx û mele li ser navik û binzikê dike ne parçeyek ji îbadetê ye, gana di ber senfonîya ayetên Quranê re ye.
Hezkirina me ya ji çayê ne ji bo kêfê ye, mexsed em çaydaneke ava germ bi ser koronayê de bikin.
Ji bo like-ekî, nebe hevalê qeşmerekî.
Şeytan got: Bi qirewata li stuyê xwe, xwe li ser serê me nekin zilam. Dikarim jê çêtir di stûyê kerê xwe kim û we li kerê siwar kim.
Tirsa ji kesekî, ne ji hêz û qaweta wî kesî ye, ji bêkêrî û bêbawerîyê ye!
Ewên pêş û paşê navê wan ji ber xwe ve hunermend û hozan in, di eslê xwe de nezan in, dixwazin bi nezanîya xwe li nav mêrgên me biçêrin.
Kîrê derewkaran dirêj e, dikarin li ser çemekî bikin pir û di ser re derbasî hêla din bibin.
Heke dewleteke me Kurdan hebûya û li ser pereyê dewleta me wêneyê Qazî Mihemed hebûya, min ê di nav civakê de bi serbilindî bigota dîn û îmana min pere ye.
Kêfa me Kurdan ji qeşmeran re tê. Lewre her roj qeşmerek xwe li me diceribîne.
Dema Şahê Bedo dibêje; “gola çiya ax gola çiya” gola li çiyayê Nemrûdê ya li Tetwanê tê bîra min.
Ewên dibêjin gana keran helal e; divê bi çavên xanimekê li kerê binêrin. Ker li xwe mehr bikin, pişt re li xwe halal bikin.
Di tagên Kurdî de like li gotinên Tirkî dibarin!
Ji bo tu li ser twîtirê werî naskirin, divê navekî sexte li te be.
Heke em bi awayê Serhedîyan guhdarîya strana Mem Ararat bikin, dinya li hêlikekî tu li hêlikekî yî.
Ji rûyê hinek şêx û meleyên naylon ve, em nema rêya xwe ber bi şêx û meleyên birra jî dixin. Lewma cinê me di me de dimîne.
Ji bo like li wan jî bibarin, divê zilam jî fîstanên jinan li xwe bikin.
Ha Îbrahîm Tatlises li şûna "min xem deryayeke gir e" gotiye "eyaxinde qûn dira". Ha we ji Jan Dost re gotiye Can Dost!
Şerê me berê bi kalaşnîkovan bû, niha bi kardaşnîkovan e.
Li welatê çek pêlîstokên zarokan be, kuştin lê kêm nabe.
Ji bo birînên we ji ber we fedî nekin, êşa xwe ji bîr nekin!
Kurdistanî ew kes e ku tu pê re rûdinî, tu nizanî ka ji kîjan beşê Kurdistanê ye.
Kesên zêde ji şexsê xwe hez dikin, nikarin ji we hez bikin. Hezkirina wan têrî we nake, çi heyî ji xwe re dihêlin.
Qasî peyva biratîyê li ber çavan reş bûye, êdî birayê bira jî ji bira re nabêje bira!
Niviştkar û nivîskar heman karî dikin. Niviştkar li paş perdeyan li ser quz dinivîsînin, nivîskar li ber ronîyê li ser kaxiz dinivîsînin.
Bizin nanê şivan, şivan jî nanê gavan dixwe. Lê qûna gavan naxwire, lewre gavan her dem birçî ye.
Dema zimanzan li hev rûniştin, şivanekî, çerçîyekî, koçerekî, pîreke teşîrês û jineke ber tenûrê bikin nav xwe, meseleya ziman safî dibe.
Nivîsên hin kesan wek prospektûsên dermanan in. Ji bo tu fêm bikî, divê ji sê peyvan peyvekê ji xudanê peyvê bipirsî.
Min digot qey dê mêr bi Îpekê, jin jî dê bi Hecî Şakir serê xwe bişûn.
Mele Hecî Şakir
Heke hûn li ber xêra min dikevin, bi sabûna min masturbasyonê nekin!
Mele Hecî Şakir
Sabûna serê xwe ji min, ya nav şeqên xwe jî ji dikana cîranê min bikirin!
Mele Hecî Şakir
Bi bedlê hûn hatibûn daweta min, neyên tazîya bavê min!
Ji bo qûna elimîye kursî, şer ji bo kursî şeref e!
Eşqa bilbil welat bûya, di qefesê de nedixwend.
Heger hûn naxwazin li çolê bêhna gûyê we were we, berî hûn herin çolê ders ji pisîkekî bigirin.
Bila ji xeynî me tu milet nebêjin meleyên me li ser rêya heq in. Yê niha sineta pêxember bi temamî tîne cih tenê Mele Elî Kelek e.
Ha edaleta Xwedê, ha keça cîranê me Edalet. Her du jî li rûyê min nanêrin.
Xwedê got; dema hûn tên nimêjê sicadeyekê an jî kartonekê bi xwe re bînin mizgeftê. Piştî hûn çûn, kesê min tune ye şûna we paqij bike.
Diviyabû sîyasîyên me tunebûna. Tenê hêza me ya eskerî hebûya. Dema dewlet ava dibû, leşkerê herî pêş ê eniya şer bibûya serokdewlet.
