30/08/2020

ECÊBÎYÊN FÊYSBÛKÊ

Carekê ez di nav lîsteya hevalên xwe yên fêysbûkê de rastî navekî xerîb hatim. Balkêş bû, nedihat bîra min ka em kengî bûne heval. Ji xwe di lîsteya min de kêm heval hebûn û bi hemû hevalên di lîsteya min re bi awayekî pêwendiyên min hebûn.

Min li profîla wî nêrî, tu parvekirin tê de tune bûn. Camêr ne wêneyekî, ne nivîsekê, tiştekê di rûpelê xwe de parve nekirîye. Tenê wêneyekî lehengên filîman kiriye ser profîla xwe û cihê ku lê bûye û dijî jî Hewlêr nivîsîye.

Min xwest slavekê li hevalê xwe yê ji başûrê Kurdistanê bikim û hal û ehwalê wî bipirsim.

Min bi Kurmancî jê re nivîsî, lê bersiva min neda. Min got belkî camêr bi Kurmancî nizane, ka ez jê re bi Soranî binivîsînim. Min bi Soranî jî nivîsî, dîsa bersiv neda. Min got belkî camêrê me bi herfên latînî nizane, ez jê re bi herfên erebî binivîsînim.

Axir ji min re bû kul. Ez ketim markêta androîdê, min klavyeya Kurdî ya bi herfên erebî daxist û jê re nivîsî; silaw birakem çon î?

Piştî min peyam bi herfên erebî şand, du deqîqeyên din peyama camêr hat.

Digot; ben arapça bilmiyorum.

Xwedayê Teqawît

Piştî Xwedê teqawît bû, Dest ji dinya û axretê berda, Li ser giraveke Deryaya Egeyê rûnişt, Şewika xwe bera nav ava deryayê da, Qesta girtin...